سفر 2 نفره مامان سارا و آیلین خانم

سلام جیگر مامان قربونت برم بعد از یه مدت طولانی استراحت برگشتم تا واست بنویسم. اول میخوام عذرخواهی کنم بابت این تأخیر یه مدت کار داشتم  یه مدت هم اینترنت قطع بود و یه مدت هم تنبل شدم و دل و ماغ مطلب نوشتن نداشتم خیلی عقب افتادم تو این چند ماه زیاد از موقعیتها استفاده نکردم و از روز به روز بزرگ شدنت عکس نگرفتم حالا بعد دلیل این سردی و بی روحی رو برات میگم عزیز دلم .

الان که در مینویسم لالا کردی حالت اوش نست دندوناییت داره در میاد اسهال شدی و بدغذا. همش بهم میچسبی که بهت شیر بدم . حالا اینا رو بعد میگم بزار از سفرمون بگم شیطون بلا منو و تو روز 23 اسفند 92 ساعت  صبح پرواز داشتیم به سمت ساری وای وای چه استرسی داشتم با اینکه تمام این چد سال هوایی میرفتم شمال و بعد از زایمان هم با تو 3 بار سفر هوایی داشتم ولی به این اندازه و این حد دلشوره نداشتم  دفعه های قبل کوچولو بودی اذیت نمیکردی و همه مهماندارا باهات بازی میکردن موقع پرواز تا بهت شیر میدادم تا گوشت اذیت نشه و ددت نگیره میخوابیدی تا وت تو فرودگاه دایی جون صابر بیاد نبالمن و بعد بیدار میشدی و ان دفعه بزرگ شده بودی و فرقش این بود برخلاف دفع های قبل پرواز نصفه شب بود این دفعه صبح بود  تو فرودگاه مشهد بابا ایمان هی بوست میکرد و بهم سفارش میکرد مواظبت باشم و از بغلش تکون نمیخوردی موقع سوار شدن لجت گرفته بود و هی گریه میکردی و همه بهمون نگاه میکردن اینقد خجالت کشدم که نو یهو یه خانمی اومد بغلترد و آروم آروم واس لالایی خوند و تو هم خوابیدی و منم یه نفس راحت کشیدم تو فرودگاه ساری دایی جون اومده بود دنبالمون بغلت کرد نشناختیش با یه کم ادا و اصول زودی شناختیش تا خود خونه پدر جون تو بغل دایی جون بازی کردی وقتی زسیدیم خاله جون و مادرجون اومدناستقبالمون چه لذتی واسه من شت ودمو انداختم تو بغل مادرجون انگار دنیا رو بهمون دادن همه اون روز جمع شدن خونمون تا ما رو ببینن ولی چون تو یهو از یه جای خلوت به شلوغ رفتی گیج شدی و تو بغل هیچ کس نمیرفتی و میترسیدی یه دقیقه از کنارت تکون میخوردم میمردی از گریه ولی تو چند روز یواش یوش همه رو ناختی و باهاشون دوست شدی و م هر حه منتظر بودم ا پدرجون از تهران بیاد ولی بهش مرخصی نمیدادن چون آخر سال بود باید تا 28 اسفند اونجا میموند تو این چند روز جایی نرفتیم تو خونه موندیم ولی هر ساعت یکی میومد به دیدنمون از خاله های مامان سارا و دوستام و همسایه هاهمه و همه. سذمون شلوغ بود و خوش میگذشت وی روز آخر س ه چییعوض شد یه نگرانی یه دعوا یه اجبار باعث شد سال نو رو با غم شروع کنم با شک با دلهره برات میگم تا بدونی خوشگل مامان. میخوام بدونی چی باعث میشه زندگی کنم